Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

Η καρδιά

Κάποτε κάποιος μου έδωσε μια χάρτινη καρδιά,
την κράτησα στα χέρια μου για ένα-δύο λεπτά
μα ο άνεμος μου την έκλεψε,την έστειλε μακριά,
κι από τότε νιώθω σαν πουλί δίχως φτερά.

Η καρδιά εκείνη ήταν ένα εισιτήριο,
κομμένη από δάχτυλα αγνώστου χωρίς διαβατήριο,
δε λέω - μπορεί να ζούσε το δικό του το μαρτύριο,
μα αυτή η καρδιά ήταν για μένα ελιξίριο.

Ίσως τώρα να βρίσκεται σε κάποιου άλλου τα χέρια,
ίσως να την ταξιδεύουν ολόλευκα περιστέρια,
ίσως να χάθηκε στην λάσπη,στη φωτιά,
ίσως κάποιος τώρα να την έχει αγκαλιά.

Εύχομαι σε ασθενή να καρφιτσώθηκε καλά,
ή σε πατέρα που έχει ξεχάσει τα ίδια του τα παιδιά,
σε μάνα για να 'χει και για τον εαυτό της μιά,
και σε υπάρξεις που δεν είχανε ποτέ καρδιά.







4 σχόλια:

  1. Εύχομαι σε ασθενή να καρφιτσώθηκε καλά,
    ή σε πατέρα που έχει ξεχάσει τα ίδια του τα παιδιά,
    σε μάνα για να 'χει και για τον εαυτό της μιά,
    και σε υπάρξεις που δεν είχανε ποτέ καρδιά.
    έγραψες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στους φίλους τους αγαπητούς
    Πού χουν μεγάλη αξία
    Εύχομαι "Χρόνια πολλά!"
    Μα πάνω απ΄όλα υγεία!

    ελπίζω να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή