Κυριακή 24 Απριλίου 2011

Ρινίσματα Ψυχής

Έφυγες και είσαι πια μακριά
χωρίς δικαιολογίες
σαν ταξιδιάρικα πουλιά
που βλέπεις στις ταινίες.
Τι να σου πω,τι να μου πεις
χάος η μοναξιά μου
λάθη που ξανασυγχωρείς
ακολουθεί η σκιά μου.
Γιατί αυτό;Γιατί εκεί;
Ρωτώ κι αναζητάω,
φαίνεται ψάχνεις να βρεις,
κάπου εκεί
παλιά ρινίσματα ψυχής.
Στα σεντόνια η μορφή σου
με καλεί διστακτικά
να της δώσω λίγη αγάπη
μα είμαι άδεια τελικά.
Στην ουσία δεν υπάρχεις,
ήσουνα περαστικός,
μου λεγες "δεν είμαι εκείνοι"
μα σε πρόδωσε ο καιρός.
Κρίμα για την ταλαιπωρία,
λόγια πολλά χωρίς ουσία,
δεν φταις εσύ,ούτε κι εγώ
φταίει η μοίρα και των δυό,
και τα αφήνω όλα πίσω
δεν αγαπώ και δεν μισώ,
όλα ήταν ένα ψέμα
δεν υπάρχει παρελθόν.

3 σχόλια:

  1. Mas eleipses Ria..polu omorfo..kai auto!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα συμφωνήσω με τον ανώνυμο.
    πράγματι πολύ όμορφο,να σου πω ακόμη
    ότι δε σε διάβασα λόγου χρόνου
    αλλά θα το κάνω στις μέρες που έρχονται,
    μου αρέσει να διαβάζω ποίηση.
    Μετά τιμής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο ανώνυμος..ναι,τον ευχαριστώ πολύ,όπως κι εσένα.Χαρά μου που με παρακολουθείς,μη σε βιάζει ο χρόνος!Να 'σαι καλά. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή