Ρινίσματα Ψυχής

Έφυγες και είσαι πια μακριά
χωρίς δικαιολογίες
σαν ταξιδιάρικα πουλιά
που βλέπεις στις ταινίες.
Τι να σου πω,τι να μου πεις
χάος η μοναξιά μου
λάθη που ξανασυγχωρείς
ακολουθεί η σκιά μου.
Γιατί αυτό;Γιατί εκεί;
Ρωτώ κι αναζητάω,
φαίνεται ψάχνεις να βρεις,
κάπου εκεί
παλιά ρινίσματα ψυχής.
Στα σεντόνια η μορφή σου
με καλεί διστακτικά
να της δώσω λίγη αγάπη
μα είμαι άδεια τελικά.
Στην ουσία δεν υπάρχεις,
ήσουνα περαστικός,
μου λεγες "δεν είμαι εκείνοι"
μα σε πρόδωσε ο καιρός.
Κρίμα για την ταλαιπωρία,
λόγια πολλά χωρίς ουσία,
δεν φταις εσύ,ούτε κι εγώ
φταίει η μοίρα και των δυό,
και τα αφήνω όλα πίσω
δεν αγαπώ και δεν μισώ,
όλα ήταν ένα ψέμα
δεν υπάρχει παρελθόν.