Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

Τώρα υπάρχουμε

Σήμερα βίωσα κάτι που με έκανε να γυρίσω πίσω στο χρόνο αυτόματα
και ένιωσα παράξενα και άβολα όπως όταν ήμουν παιδί.
Είναι απίστευτος ο τρόπος που λειτουργεί ο άνθρωπος όταν θέλει να κυριαρχήσει προς εσένα,
να σε κάνει δικό του με συνεχή προσπάθεια της πειθαρχίας και των νέων αρχών.
 -δεν είσαι παιδί πλέον-.

Είμαστε αυτοί που επιλέγουμε να είμαστε,ό,τι κάνουμε είναι συνειδητή ή ασυνείδητη επιλογή μας.
Ο κόσμος φοβάται να σηκώσει ανάστημα - κεφάλι, όπως θες πες το, περί του θέματος τώρα,
ευτυχώς κατέληξα στην επιλογή της απόλυτης προσωπικής άποψης και έκφρασης.
Δεν γίνεται να περιορίζεις κάποιον,ακόμα και σε κουτί να τον βάλεις τον άνθρωπο,από το να
τον "κατέχεις",θα προτιμήσει την αυτοκτονία.

Αν θέλεις να είσαι ελεύθερος πρέπει να το διεκδικήσεις πλέον.Αναφέρομαι στην κάθε είδους απόλυτη έκφραση του εαυτού σου,ακόμα και των σκέψεων σου.
Είμαστε εδώ μία φορά.Τώρα ζούμε,τώρα υπάρχουμε.
Ζήσε.Κάνε πράγματα,μην περιορίζεσαι - τα όρια είναι ψευδαίσθηση -.